luahan hati yg tulus ikhlas

Setahun sudah berlalu sy berada di dlm batch CTS091. sekarang sy berada di 1st sem 2nd year. x sangka sebenarnya sy boleh bertahan dlm CTS ni. Itulah dia takdir dan ketentuan ilahi yg telah ditetapkan.

bermula dgn sessi pengajian 1st sem 1st year sehinggalah 2nd sem 1st year di IIUM kuantan.mmg sy tidak nafikan kehidupan yg penuh dgn onak dan cabaran. tetapi apakan daya utk menolak takdir yg telah ditentukan oleh pencipta insan yg kerdil ini.

impian utk masuk melanjutkan pelajaran di IIUM cukup bermakna bg saya krn itulah yg sy diidamkan ketika di zaman sekolah menengah. Alhamdulillah...Allah makbulkan doa sy.

tp sy tidak menyangka environment di kuantan kampus seperti pdg jarak pdg terkukur.pernah suatu hr ketika di dlm kelas semasa di CFS,lecturer sy kata kuantan kampus mmg sgt bosan mcm hidup dlm belukar. tp sy endah x endahkan kenyataan tersebut. apabila berhadapn dgn realiti, baru la sy percaya ckp lecturer sy.

ni adalah masjid IIUM kuantan yg masih dlm pembinaan.

semasa 1st sem 1st year,my life become full of teribble incidents. mcm2 la...sehinggakan sy merasakan diri sy sudah berubah. i'm no longer be an active student. i'm no longer be a competence student. i'm no longer be a hardworking student.i'm always be quite.i'm always feel lonely. i'm feel like myself didn't exist at that time for the whole 1 year. semangat utk belajar mmg jatuh sgt2.

i don't know where is others, all my best frens while we were in CFS. kebanyakan shbt2 yg rapat dgn sy adalah drpd course yg berlainan krn kenalan saya byk melalui society except academic based society. mmg sgt seronok...tp bila smpi shj di kuantan, kami membawa haluan masing2.

honestly to say, sy mmg x rapat dgn kwn2 satu course atau clasmate sy, tak kira la semasa di CFS ataupun di kuantan kampus. that's why, i'm always feel lonely all the time even pd fizikalnya sy mmg ade kwn yg selalu berdamping dgn sy. but it's not the same as in cfs. lebih2 lg apabila asilah,zahid,muni and sufi keluar dr IIUM kuantan. mereka inilah jiwa2 sy.

Ya allah...tuhan aje la yg tahu betapa sedihnya hati ini. sy tau itu bukanlah kehendak mereka tetapi itu adalah perancangan Allah.

begitulah hebatnya ukhwwah kami. penangan ukhwwah yg mantop!

sehinggakan suatu hr semasa di sem 1, sy membuat permohonan utk tukar course yg mmg sesuai dgn jiwa sy iaitu economic.sy berminat utk ambil degree in accounting since i've learned principle acount in my SPM.sy telah mendapat panggilan telefon drpd ANR tetapi di atas masalah birokrasi, sy masih bertahan di CTS.

disebabkan masalah yg kecil shj, sy tidak dapat tukar course dan rm100 sy mmg burned cm tu je.mse tu mmg sgt tertekan. tu sume ujian dr Allah. Kita kne hadapinya dan jgn sesekali lari drpd masalah! itulah kata2 yg memotivasikan diri sy yg dlm tekanan.

dan sy pernah membuat cubaan utk memohon tukar course buat kali ke-2 semasa sy berada di gombak kampus tp sy batalkan niat tu.

setelah setahun sy memendam perasaan yg bergelora...mmg sakit,letih,seolah-olah seperti dihempap sebuah gunung.

tetapi keadaan tersebut berubah sedikit demi sedikit ketika sy ambil short sem di gombak kampus. sy dpt berjumpa semula shbt2 yg sy rindui. Ya Allah...betapa berbunganya hati sy ketika berada di sini. i'don't know how to express it.nasihat demi nasihat diberikan.tenaga demi tenaga dicaskan...

akhirnya, sy pulang ke kuantan kampus dgn penuh semangat dan azam baru utk memulakan kehidupan baru yg masih berbaki 3 tahun lg. let bygone be bygone!!

smpi je kuantan kampus kami disambut dgn "village of knowedge" event. Di sinilah kehidupan baru sy bermula b4 masuk semester baru dan merupakan prgrm batch yg pertama yg sy join dgn sepenuh hati. sebelum ni, hanya jasad shj yg join prgrm tp hati di tmpt lain because my heart must be put at somewhere else that me myself didn't know.

hari ni,di pg jumaat yg hening iaitu penghulu sgla hari, kami satu batch telah mengadakan satu prgrm iaitu "ukhuwwah day" bertempat di taman tasik bandar (dpn iium je). At first, i thougth that it only take a short time tp ia berlarutan smpi ke tghri.

sebaik sahaja usai solat subuh, bilik sy telah dipenuhi org mcm nk buat kenduri plak.mereka ni dtg sbb nak buat sarapan utk prgrm ni.mmg riuh la jgak...seronok2...

masa gather at CF sister

syimah, saya and miss rebut "org" (jgn mare ye za)

byk game telah diadakan dan mmg sgt bermakna buat diri sy.satu benda yg sy unexpected to happen iaitu semasa kami bermain air beracun. kali ni giliran Don yg kne air beracun dan dia dikehedaki memilih seorg dr kalangan sister utk menceritakan ttg diri mereka.

tiba2....

"kak hawa". Arghh!!Don panggil nama saya! jadinya saya yg terkena air beracun!sy sgt susah nk dgr brother panggil sy "kak".

mula2 sy agk x percaya...mmg sgt2 x percaya.betul ke nama sy dipanggil???mmg sgt2 terkejut!sesiapa nama yg dipanggil dikehendaki bercakap tentang diri masing2.Ade gak terfikir yg nama sy akan terpanggil tp sape la sy dlm batch tu setelah setahun lamanya tidak mewujudkan kehadiran diri ini.diri ini yg sering mendiamkan diri,memaksa utk membatu seperti tugu,seperti tiada perasaan,jiwa kosong....

masa tgh bercakap sbnrnya still masih x prcy lg.huhu.that's why suara agak perlahan masa tu...ini merupakan ucapan ulung saya yg tulus ikhlas di hadapan classmate sekalian.my public speaking skill has been stopped for 1 year.sbnrnya byk bnde nk ckp tp tkut mse x m'izinkan, sy kne prevent it.

so, klu spe2 nk tnya soalan2 psl khwn yg x terjawab mse 2 boleh la tnya scra personal lps ni ye.mse 2 bkn x nk jwb tp ia merupakan sa2 topik yg perlu dikupas dlm mse yg agk lama...bkn psl khwn je...anything you want 2 talk to me,just ask me,ok...

Alhamdulillah...Allah telah gerakkan hati Don utk panggil nama sy time tu...thanx Don for giving me an opportunity to speak out!

kali ni setiap org akan berpeluang utk meluahkan perasaan masing2 either brothers or sisters among our group members melalui kertas.tp sy mcm byk ngarut je sbb masa terhad.ape2 pn sy terima dgn hati terbuka ape2 komen yg diberikan kpd sy.pd mereka yg rse terguris hati dgn komen2 sy minta maaf byk2.anggaplah teguran itu adalah satu wasilah utk kita mngubah diri kita ke arah yg lebih baik.masa ni la kita nk koreksi diri kalau bukan kwn kita yg dh mcm adik-beradik.3 years to go!byk benda yg kita kne perbetulkan lg.nnt dh grad susah dh nk jmp kwn2 utk tegur kita..

ade jugak sy terima komen bhw sy ni seorg yg pendiam.yup.i admit it but it is for 1 year ago.sy suka utk menjadi seperti saiyyidina Ali (if i not mistaken).dia merupakan shbt rasulullah yg pendiam tetapi apabila berkata2 dia sungguh petah.tidak ada siapa yg boleh menyangkal kata2nya.

berakhirnya prgrm ini dan mulai saat ini,baru la sy dpt merasai bhw ukhuwwah itu wujud di antara saya dan satu batch.sekarang sy bukan lg seorang Hawa yg dulu lg. i'm try 2 be my own self, the real i am like b4.

sume modul2 yg disediakan berbentuk ukhuwwah.mmg best dan sy rse objektif tercapai!congratess to all cmmittees!